Program budowlany Justyniana

Po dojściu do władzy Justynian przystąpił do wdrażania długo zamyślanego planu ukształtowania przestrzeni Konstantynopola zgodnie z własnymi wyobrażeniami. Zniszczenia dokonane zwłaszcza w czasie powstania Nika w 532 r. przysporzyły konieczności i sposobności do odbudowania i przebudowy wielu ogromnych budowli miasta. Słynny dziejopis epoki Justyniana - Prokopiusz z Cezarei stworzył dzieło "O budowlach", które wychwalało program budowalny wielkiego cesarza.

W sumie Justynian wzniósł lub odbudował w mieście ponad 30 świątyń.. W pierwszej kolejności odbudował świątynię Hagia Sophia zwaną także Wielkim Kościołem i mającą rangę kościoła patriarchalnego. Ta majestatyczna konstrukcja, jedno ze szczytowych osiągnięć bizantyjskiej architektury zachowała się do naszych czasów i w mniemaniu wielu ludzi wyrosła na symbol cywilizacji okresu Justyniana.

Świątynia Hagia Sophia (dzisiaj meczet muzułmański) z dobudowanymi przez muzułmanów czterema minaretami

Wzniesiony przez Justyniana Kościół Hagia Sophia, poświęcona była nie świętej Zofii, jak może wskazywać nazwa a Mądrości (Sophii) Bożej. Projekt budynku powierzono Antemiuszowi z Tralles i Izydorowi Starszemu z Miletu. Byli to najwięksi ówcześni uczeni z zakresu nauk ścisłych. Przedłożyli oni błyskotliwy i odważny plan budowli, łączący podłużny plan bazyliki ze sklepionym kopułami wnętrzem o centralnym założeniu. Rzut poziomy ma kształt zbliżony do kwadratu o wymiarach 78 m, na 72 m i zawiera arkady kolumnowe w północnej i południowej części.

Hagia Sophia - wnętrze

Justynian odbudował również kościół Hagia Eirene w stylu przypominającym Hagia Sophia, jak również kościół Bogurodzicy Peges, położony przy cudownym źródle tuż za murami miejskimi Konstantynopola. Justynian zrekonstruował także części pałacu i innych budynków publicznych uszkodzonych podczas powstania Nika. Justynian szeroko zakrojoną akcję budowlaną prowadził także poza miastem stołecznym, w całym Cesarstwie. W wielu miejscach wznosił kościoły i umocnienia. Szczególną uwagę poświęcał fortyfikacjom, gdyż to na nich opierała się obrona obszarów, które w coraz większym stopniu narażone były na napaści barbarzyńców. Nie chodzi tu tylko o potężne obwarowania miast, ale także umocnienia obronne wokół wiosek oraz schronienia dla ludności mieszkającej na słabo zaludnionych obszarach cesarstwa. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nie całkiem Wielki, cz. 3: Belizariusz, "Ostatni Rzymianin"

Obraz
Falwiusz Belizariusz ur. około 505 roku na terenie dzisiejszej Bułgarii, zmarły w 565 roku w Konstantynopolu. Czemu akurat a postać jest tu przywoływana ? Aby uczniowie dowiedzieli się, że to nie Justynian dokonał Renovatio Imperium Romanii, tylko jego wojska. Wojska dowodzone przez świetnych dowódców. A najlepszym z nich był właśnie Belizariusz, nie bez powodu w jednej z gier ( Attyla TW) zwany " Ostatnim Rzymianinem". O karierze Belizariusz dowiadujemy się z Historii Wojen Prokopiusz ( który był jego osobistym sekretarzem). Mamy więc informacje z pierwszej ręki [1] . Wiemy że był szefem sztabu wojsk cesarskich za panowania Justyna ( 518-527), którymi dowodził wówczas Justynian. Następnie Belizariusz zostaje mianowany dux Mesopotamiae - dowodzącym oddziałami w Mezopotamii ( już przez Justyniana). Nie odnosi on wówczas spektakularnych sukcesów ale zyskuje dalszy awans na głównodowodzącego wojskami na wschodzie ( Magister militium per Orientem ) i tutaj zaczyna się cała za...
Czytaj więcej

Justynian I - Wielki cesarz?

Obraz
JUSTYNIAN I WIELKI (CESARZ WSCHODNIORZYMSKI W LATACH 527-565)      W młodości Justynian odebrał staranne wykształcenie i wychowany został w duchu rzymskich tradycji. Odznaczał się wielką energią i zdolnościami, jeszcze za życia poprzedniego cesarza, swego wuja Justyna I, został mianowany współcesarzem, a samodzielne rządy rozpoczął po jego śmierci w 527 r. Objął rządy w państwie, które było silne militarnie i gospodarczo, miało także uporządkowane sprawy wewnętrzne. Nowy cesarz mianował współregentką swą żonę Teodorę (związek małżeński zawarli jeszcze w 520 r.), która wywierała ogromny wpływ na wszystkie decyzje męża. Justynian był władcą silnie utożsamiającym się z religią chrześcijańską. Skutkiem tego było m.in. zamknięcie w 529 roku Akademii Platońskiej w Atenach, na której wykładało wielu pogańskich uczonych. Polityka wewnętrzna W odniesieniu do spraw wewnętrznych cesarstwa za panowania Justyniana, na uwagę zasługuje zwłaszcza spisanie nowej kodyfikacji prawnej, nazwa...
Czytaj więcej

Nie całkiem Wielki, czyli kto stał za sukcesami Justyniana? Cz.1

Obraz
 Justynian I Wielki - kim jest ta postać dobrze wiemy. Cesarz rzymski prężnie działający aby odbudować dawne imperium. Skodyfikował prawo, z którego korzystamy do dziś. Wspaniały budowniczy i reformator. To pod jego potęgą padli Wandalowie oraz Ostrogoci. Wspaniali Persowie nie dali mu rady. Nawet nagły bunt w Konstantynopolu, wymierzony w jego osobą, zdławiony został w kilka dni. Taki obraz władcy przedstawiają nam podręczniki do historii. Jakie zatem musi mieć o nim wyobrażenie uczeń klasy 5, który słyszy o tych wszystkich dokonaniach? Odpowiedź jest bardzo prosta - Justynian był zarówno świetnym budowniczym jak i wojownikiem, a do tego miał głowę do cyferek i liczb skoro świetnie zarządzał swoim państwem. I jeszcze te prawa, normalnie łeb jak sklep. Przynajmniej z taką opinią niektórych uczniów spotykałem się prowadząc praktyki w szkole podstawowej. I tutaj pojawiają się standardowe schody dla nauczycieli, brak czasu żeby wyjaśnić o całym sztabie zaufanych ludzi cesarza, kt...
Czytaj więcej